تحلیل بزه‌دیده‌شناختیِ قاچاق زنان‌و‌کودکان: با نگاهی به ملاک‌های بین‌المللی و مقررات ایران

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه حقوق دانشگاه تربیت مدرس تهران

2 کارشناس ارشد حقوق جزا و جرم شناسی

چکیده

طرح مسأله: قاچاق انسان یکی از جرایم سازمان‌یافته‌ است که بیشترین بزه‌دیدگان آن را زنان و کودکان تشکیل می‌دهند. این افراد اغلب، اشخاص فریب‌خورده‌ای هستند که از سرنوشت خود اطلاعی نداشته و در دام قاچاقچیان گرفتار شده اند. فریب‌خوردگی بزه‌دیدگان قاچاق انسان، به طور عمده، معلول آسیب‌پذیری جنسیتی یا سنّی این گروه از اشخاص است.
روش: در این پژوهش بر پایه روش توصیفی-تحلیلی، و با استفاده از منابع جرم‌شناختی و بزه‌دیده‌شناختی، مفاد اسناد بین‌المللی و قوانین ایران در خصوص موضوع قاچاق زنان‌و‌کودکان بررسی شده است.
یافته‌ها: در قاچاق زنان و کودکان، آنچه که بیش از همه، به این بزه‌دیدگی دامن می‌زند، جنسیت و سنِ بزه‌دیدگان، به منزله دو متغیر آسیب‌شناختی، است. از دیدگاه بزه‌دیده‌شناسی، آسیب‌پذیری زنان‌و‌کودکان، ضرورت حمایت ویژه یا افتراقی از این دو گروه را ایجاب می‌کند. در همین راستا، در سطح بین‌المللی اقداماتی برای حمایت از این آماج‌های اصلی قاچاق انسان انجام شده است که تصویب پروتکل یکم الحاقی به کنوانسیون سازمان ملل برای مبارزه با جرم سازمان‌یافته فراملّی نقطه عطف آن به شمار می‌رود. امّا در ایران با وجود تصویب قانون مبارزه با قاچاق انسان (مصوب 1383)، به جنبه‌های گوناگون حمایتی (جز حمایت کیفری) توجه چندانی نشده است.
نتایج: به رغم اقدام‌های بین‌المللی در زمینه حمایت از بزه‌دیدگان، قانون مبارزه با قاچاق انسان، هنوز برای تحقق حمایت مطلوب از زنان‌و‌کودکان قربانی این جرم کافی به نظر نمی‌رسد. در نتیجه، اصلاح قوانین داخلی در راستای شناسایی ملاک‌های بین‌المللی در این زمینه، و به‌ویژه تعمیم حمایت کیفری به سایر جنبه‌های حمایتی، ضروری به نظر می‌رسد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

A Victimological Analysis on Trafficking in Women and Children

نویسندگان [English]

  • mehrdad rayejinasli 1
  • mojtaba ebrahimi 2
1
2
چکیده [English]

Trafficking in persons is a form of organized crime which mostly victimizes women and children. They are persons who often deceived by perpetrators and victimized by traffickers. The victimization of persons trafficked often caused by several pathological factors especially gender and age.
According to a descriptive and analytical method, this research explores the contents of international instruments and the Iranian laws concerning the trafficking in women and children.
Gender and age are two main factors which play a key role in victimizations of persons trafficked. From a victimological perspective, such victimization requires a differential protection and support for these groups of victims. Accordingly, specific measures have been taken to protect these persons and adoption of the first protocol of Palermo Convention entitled the Protocol to Prevent, Suppress and Punish Trafficking in Persons, Especially Women and Children (15 Nov. 2000) is a significant effort to combat with trafficking in persons, especially to protect these victims. In Iran, the Combating Trafficking in Persons Act 2005 does not correspond with international standards including the Protocol 2000, and only aims to penal protection of such victims by criminalizing trafficking in persons.
Despite international efforts on the protection of the victims concerned, the Act 2005 does not seem to be sufficient to support the victims of trafficking in persons. To conclude, reviewing and reforming domestic laws to recognize international standards and provisions and incorporating them into national legal system, specifically, expanding the protective measures to other forms of support, other than penal form, seems to be necessary.

کلیدواژه‌ها [English]

  • victim
  • trafficking in persons
  • female and child victims
  • trafficking in women and children
  • victim protection and support